Onze Nepalese familie en de picknick van school!

Hallo allemaal!

Hier even snel een berichtje. We hebben onwijs veel meegemaakt en te vertellen, maar de tijd ontbreekt nogal. Strakjes hebben we alweer een afspraak om met 'vrienden' (zo worden we door iedereen genoemd) naar Patan te gaan.

Maar om even to-the-point te komen; we vermaken ons hier nog steeds hartstikke goed en de tijd vliegt!!! Voor we 't weten zitten we weer in de kou in Holland.

De afgelopen vakantie (Tihar/Dipawali) hebben we bij een superlieve familie in een klein dorpje meegemaakt. Hier hebben we een erg fijne tijd gehad. Aangezien 'Dipawali' een erg groot en vooral belangrijk festival in Nepal is, werd 't dan ook goed gevierd en wij mochten met alles meedoen. Zo hebben we de hele familie ontmoet en hebben we veel rituelen gezien. De koe die een ketting van flowers omkreeg en een tika op zijn hoofd kreeg. De God 'Laxmi' die op verschillende manieren aanbeden werd. En natuurlijk de zussen en broers die voor elkaar bidden; dit was een erg belangrijke dag!
Vrijdag avond werd het 'ohm-teken' op de grond geschilderd met een spoor (van modder) naar binnen en naar iedere ruimte van het huis. Dit spoor is voor 'Laxmi', zo kan kan zij in iedere ruimte van het huis komen. Hierna hebben we allemaal kaarsjes (Dipawali=feest van de lichtjes) langs dit spoor aangestoken en werd er in 't kamertje van Laxmi (hier bidden ze altijd) fruit en geld neergelegd en met een belletje gebeld. Ook werd er op een vreemd instrument geblazen, wat iedere morgen om 6 uur gebeurde om Laxmi te aanbidden. Erg bijzonder allemaal. Hierna begon het feest met dansen en natuurlijk hebben wij op z'n Nepalees meegedanst. Zo gingen we langs verschillende huizen zingen en dansen, uiteindelijk kreeg je dan bij ieder huis geld en fruit/eten, dit werd aan 't eind van de avond verdeeld. Deze avond was super gezellig!!
De volgende morgen hebben we met de vader van Biki een 'morningwalk' gemaakt. In een klein winkeltje, waar alle mannen uit 't dorp bij elkaar kwamen, hebben we een kopje thee gedronken. Erg leuk om hier met de mensen te communiceren, ook met de familie van Biki, deze mensen spreken namelijk geen woordje engels. Maar met uitbeelden en 't kleine beetje Nepalees wat wij inmiddels kunnen, begrijpen we elkaar prima!
Deze dag hebben we gezellig met de nichtjes en neefjes van Biki op het balkon in de zon gezeten, zo zijn we wel 10 keer opgemaakt en werden onze haren heeeel vaak gekamd. Ook hebben we een sari (van de moeder van Biki) aangehad.
Dit was erg bijzonder voor ons, dit is typisch Nepalese kleding; een doek van 7 meter dat je om je heen wikkelt (soort jurk), erg moeilijk voor ons. Maar gelukkig werden we geholpen! 's Avonds werd er weer gedanst en het lied 'doshyriy' gezongen. Dit keer waren de mannen aan de beurt. Weer werd er geld en eten verzameld langs de huizen.
's Avonds koelt 't behoorlijk af in de bergen, we hebben dan ook heerlijk binnen met de hele familie (hele dorp) bij elkaar in een kamertje op de grond gezeten. We kunnen inmiddels al een stuk langer in kleermakerszit zitten! ;)
De volgende dag was de dag voor broers en zussen, een erg indrukwekkende dag!
Iedere ochtend kregen we een tika, maar deze dag kregen we wel een 'heel' mooie tika, die uit 7 verschillende kleuren bestaat. De broers (dadda's) zaten naast elkaar op de grond (ook neefjes). De zussen/nichtjes (bhani's) maken eerst een cirkel van olie om hen heen (tegen slechte geesten). Wij deden overal aan mee, dus ook aan dit ritueel. Zo liepen we een aantal ronden om de jongens heen en deden olie op de hoofden van de jongens. Hierna zette iedereen een stukje van de tika (een kleur) bij iedere broer op het voorhoofd. Dit was erg bijzonder, hierna kregen ze yoghurt te eten en kregen ze fruit en snoep. Hierna was 't onze beurt en kregen wij allemaal een tika op ons hoofd. Wij kregen beiden ook 2 grote schalen met allemaal fruit/noten en Nepalees snoep. En een supercadeau: een sari!!!! Erg leuk. We hebben hem 's middags aangedaan en werden door de meiden weer dik in de make-up gezet.
Nadat 't allemaal afgelopen was, begonnen de ouders van Biki met hetzelfde ritueel. Een broer en zus van mommy Tara (moeder van Biki) waren helemaal naar het dorp gekomen om dit ritueel te volgen. Dit is namelijk erg belangrijk. De enige dag in het jaar waarop je verplicht bij je familie moet zijn, ook al kom je van heel ver.
De vrouwen kregen een sari en de mannen een chakatoppie (typisch Nepalees hoedje). Deze dag was voor ons erg bijzonder en mooi om mee te maken. Deze familie is zo ontzettend lief en hartelijk. Iedere dag zaten we weer met onze handen rijst te eten op de betonnen vloer in de keuken en iedere keer vroeg Tara weer of we meer wilden.
De laatste dag vonden we het dan ook moeilijk om weer te moeten vertrekken. Zulke lieve mensen, de hele familie kwam ons uitzwaaien. Ze vinden ons nu echt familie en zo voelden we ons ook.
We 'moesten' absoluut terugkomen en gaan dit ook zeker doen, waarschijnlijk in januari tijdens onze vakantie.
Inmiddels hebben we al weer verschillende telefoontjes en smsjes van 'onze Nepalese familie' gehad :).

Nu nog even kort over de picknick (dinsdag), die we met de leerkrachten en 't andere personeel van school hadden.
7 uur vertrokken we per bus naar een erg mooi gebied aan een rivier (2,5 uur rijden). Hier aangekomen hebben we broodjes met thee gehad, waarnaar we begonnen met eten klaarmaken. We hebben (hoe kan het ook anders) 'dhalbhat' (rijst met dhalsaus) gegeten. Het was erg lekker en ook best gezellig, alhoewel de Nepalese vrouwen niet veel tegen ons zeggen, hebben we ons prima met de werkmensen (voor het eten/ wassen e.d.) en de mannen vermaakt. Zo hebben we overgegooid en gevolleybald (wat Nepalese vrouwen nooit zullen doen in deze cultuur...)
De terugweg hebben we met de mannen op het dak van de bus gezeten, dit was supermooi!! Zo heb je echt een prachtig uitzicht op de bergen. Daar hebben we ook iets vreselijks gedaan: we hebben een slokje bier gehad... Wat een cultuurverschillen nog. Ten eerste mogen de mannen en vrouwen niet met elkaar praten en doen wij dat wel, ten tweede hebben wij met mannen op het dak van de bus gezeten (doen vrouwen niet), ten derde hebben we een klein beetje bier gehad (strict verboden) en ten vierde hebben we een afterparty met de jongens gehad (wat natuurlijk ook niet mag), maar wij vertellen niks hoor.

Het bericht is zoals gewoonlijk weer langer geworden, dan verwacht. Maar dan hebben jullie dit weekend ook weer wat te lezen, he ;)
Bedankt voor alle reacties die blijven komen, het blijft leuk!!
En tot snel weer!

Heel veel liefs,
Edith en Dieuwertje.